Kolizyjne odcinki linii kolejowych
Przez obszar Polski przebiega szereg linii kolejowych o strategicznym znaczeniu gospodarczym w skali krajowej i europejskiej, włączonych do sieci TEN-T oraz układów AGC/AGTC. Linie te mają obecnie (lub będą miały w najbliższych latach, w wyniku trwających modernizacji) wysokie parametry techniczne pozwalające na wysokie natężenie ruchu pociągów jeżdżących z dużą prędkością co spowoduje ich potencjalnie znaczące oddziaływanie na zachowanie łączności ekologicznej w dużej skali przestrzennej. W przypadku linii z projektowaną prędkością ruchu < 200 km/h zasadniczo nie przewiduje się budowy ogrodzeń ochronnych w obszarach cennych przyrodniczo, zatem bariery ekologiczne tworzone przez takie inwestycje będą miały charakter częściowy i będą selektywnie oddziaływać na wybrane gatunki fauny.
Poziom barierowego oddziaływania będzie zależał od prędkości ruchu pociągów, jego natężenia i rodzaju pojazdów szynowych oraz konstrukcji nawierzchni kolejowej i jej położenia względem otaczającego terenu. Główne formy barierowego oddziaływania to:
- śmiertelność zwierząt w wyniku kolizji z pociągami – w szczególności dużych, średnich i małych ssaków naziemnych, nietoperzy i ptaków,
- obecność lokalnych barier dla przemieszczania się małych zwierząt naziemnych (w poprzek torowisk) – w szczególności dla płazów, gadów i małych ssaków,
- śmiertelność płazów i małych ssaków w obiektach odwodnienia liniowego.
Szczegółowa analiza kolizji najważniejszych odcinków sieci kolejowej z siecią korytarzy ekologicznych i siedlisk fauny o znaczeniu paneuropejskim i krajowym wykazuje, że 13 odcinków linii kolejowych przecina obszary kluczowe dla zachowania łączności ekologicznej na długości ok. 912 km (tabela). Ogromna skala kolizji i ich duży rozrzut przestrzenny, powodują jedno z najważniejszych zagrożeń dla ochrony różnorodności biologicznej w Polsce. Aby uniknąć fragmentacji przestrzeni przyrodniczej przez linie kolejowe, potrzebna jest wnikliwa i precyzyjna ocena ich barierowego oddziaływania oraz planowanie działań skutecznie minimalizujących skutki wszelkich przedsięwzięć inwestycyjnych.
Tabela. Kolizje linii kolejowych z korytarzami ekologicznymi o znaczeniu paneuropejskim i krajowym
Linia | Odcinek | Odcinki kolizji z korytarzami ekologicznymi (km) | |
---|---|---|---|
korytarze paneuropejskie | korytarze krajowe | ||
E20 | Poznań-Kunowice | 46,7 | 12,9 |
Warszawa-Terespol | 4,3 | 42,4 | |
E30 | Wrocław-Węgliniec | 33,3 | 10,0 |
Kraków-Rzeszów | 3,8 | 15,8 | |
E59 | Świnoujście-Szczecin | 31,7 | 33,1 |
Szczecin-Poznań | 42,6 | 24,1 | |
Poznań-Wrocław | 6,9 | 19,1 | |
C-E59 | Szczecin-Wrocław | 104,0 | 46,2 |
E65 | Tczew-Warszawa | 15,0 | 40,6 |
Warszawa-Katowice | 61,5 | 34,8 | |
C-E65 | Tczew-Chorzów | 89,5 | 49,1 |
Katowice-Zwardoń | 7,2 | 10,2 | |
E75 | Warszawa-Trakiszki | 60,0 | 68,1 |
Aktualnie trwają prace studialne dotyczące budowy nowego systemy linii kolejowych wysokich prędkości (KDP), pozwalających na ruch pociągów z prędkością > 250 km/h. Ze względu na bezpieczeństwo pasażerów zakłada się wprowadzenie ogrodzeń ochronnych, zabezpieczających przed wypadkami/kolizjami z udziałem ludzi i zwierząt. Ogrodzone linie spowodują fragmentację środowiska przez powstanie pełnej bariery ekologicznej dla wszystkich lądowych gatunków zwierząt. Zachowanie łączności ekologicznej będzie możliwe jedynie przez wprowadzenie działań minimalizujących w postaci mostów ekologicznych i przejść dla zwierząt – według standardów stosowanych w przypadku dróg szybkiego ruchu.