Rodzaje przejść i parametry

Przejścia dla zwierząt można ogólnie podzielić na:

1. Przejścia po powierzchni drogi, czyli nieogrodzone fragmenty drogi.
2. Górne w postaci mostów nad drogą:
   1. mosty krajobrazowe (mosty ekologiczne), czyli duże obiekty nad drogą o szerokości ≥ 50 m, zapewniające ciągłość krajobrazu, obszarów siedliskowych i korytarzy ekologicznych dla wszelkich gatunków zwierząt. Szczególnym rodzajem mostu krajobrazowego może być tunel drogowy;
   2. duże przejścia górne, to obiekty nad drogą o szerokości 30–50 m, z zachowaną lub odtworzoną pokrywą roślinną. Wykorzystywane w zależności od szerokości i pokrycia terenu przez różne grupy zwierząt od owadów naziemnych, przez płazy, gady aż po duże ssaki.
3. Dolne - budowane pod drogą:
   1. przejścia dolne duże:
      • estakady: czyli prowadzenie drogi na wiadukcie nad powierzchnią terenu, przy przekraczaniu dolin, jarów z zachowaniem lub odtworzeniem naturalnej roślinności i struktury krajobrazu na powierzchni przejścia;
      • przejścia dla dużych zwierząt: przeznaczone dla dużych ssaków: jelenia, daniela i dzika o wysokości optymalnej co najmniej 4 m, szerokości ≥ 15 m;
   2. przejścia dla średnich zwierząt: przeznaczone dla średnich ssaków, o wysokości optymalnej co najmniej 3 m, szerokości ≥ 6 m;
   3. przejścia dolne małe, budowane w postaci małych mostów lub przepustów o powierzchni pokrytej gruntem i różnym przekroju, przeznaczone dla małych ssaków, płazów, gadów i bezkręgowców.

Niektóre typy przejść dla zwierząt oprócz funkcji ekologicznych mogą również dodatkowo spełniać funkcje gospodarcze. Z tego względu można podzielić obiekty na 2 kategorie:

• przejścia samodzielne – przeznaczone wyłącznie dla celów ekologicznych,
• przejścia zespolone – budowane dla celów hydrologicznych (mosty i przepusty dla cieków) lub komunikacyjnych (wiadukty dla lokalnych dróg i linii kolejowych) - wykorzystywane dodatkowo jako przejścia dla zwierząt.