Przejścia dla zwierząt i mosty krajobrazowe

Budowa przejść dla zwierząt jest od wielu lat najważniejszą i powszechnie stosowaną metodą minimalizacji negatywnego oddziaływania dróg na dziką faunę. Przejścia dla zwierząt stwarzają warunki dla bytowania gatunków i osobników, których siedliska i korytarze ekologiczne przecina droga. Umożliwiają tym samym migracje, wędrówki i dyspersję osobników w poprzek barier ekologicznych tworzonych przez drogi.

Przejścia dla zwierząt można ogólnie podzielić na:

• przejścia po powierzchni drogi – czyli nieogrodzone fragmenty drogi,
• górne – w postaci mostów nad drogą,
• dolne – budowane pod drogą.

Specjalny rodzaj przejść to mosty krajobrazowe. Ich podstawowa funkcja polega na minimalizacji negatywnego oddziaływania sieci drogowej na integralność siedlisk fauny. Mosty krajobrazowe pozwalają na utrzymanie kluczowych procesów populacyjnych związanych z wykorzystaniem przestrzeni przez gatunki oraz zachowanie spójności struktury roślinności w siedliskach.

Niektóre typy przejść dla zwierząt oprócz funkcji ekologicznych mogą również dodatkowo spełniać funkcje gospodarcze. Z tego względu można podzielić przejścia na 2 grupy:

• przejścia samodzielne – przeznaczone wyłącznie dla celów ekologicznych,
• przejścia zespolone – przeznaczone dla zwierząt oraz dodatkowo będące mostami dla cieków lub wiaduktami dla dróg lokalnych.