KORYTARZE
03.11.2015
Ślady aktywności zwierząt na przejściach
Pracownia na rzecz Wszystkich Istot
Liczne tropy lisów na dolnym przejściu dla zwierząt. Lis to gatunek najczęściej obserwowany na wszystkich typach przejść. Fot. Rafał T. Kurek
Liczne tropy lisów na dolnym przejściu dla zwierząt. Lis to gatunek najczęściej obserwowany na wszystkich typach przejść. Fot. Rafał T. Kurek
Liczne tropy lisów na dolnym przejściu dla zwierząt. Lis to gatunek najczęściej obserwowany na wszystkich typach przejść. Fot. Rafał T. Kurek
Liczne tropy lisów na dolnym przejściu dla zwierząt. Lis to gatunek najczęściej obserwowany na wszystkich typach przejść. Fot. Rafał T. Kurek
Liczne tropy lisów na dolnym przejściu dla zwierząt. Lis to gatunek najczęściej obserwowany na wszystkich typach przejść. Fot. Rafał T. Kurek
Mysz polna migrująca na półce przepustu pod autostradą. Gryzonie często wykorzystują suche półki, zapewniające im możliwość szybkiej ucieczki przed drapieżnikami. Fot. Rafał T. Kurek
Mysz polna migrująca na półce przepustu pod autostradą. Gryzonie często wykorzystują suche półki, zapewniające im możliwość szybkiej ucieczki przed drapieżnikami. Fot. Rafał T. Kurek
Liczne tropy małych zwierząt w przepuście – w przypadku przejść okresowo zalewanych, zwierzęta wykorzystują zarówno suche półki, jak i dna przepustów, gdy poziom wody opada. Fot. Rafał T. Kurek
Trop borsuka w przepuście – gatunek często wykorzystuje małe przejścia dolne zlokalizowane w granicach terytoriów osobniczych. Fot. Rafał T. Kurek
Trop borsuka w przepuście – gatunek często wykorzystuje małe przejścia dolne zlokalizowane w granicach terytoriów osobniczych. Fot. Rafał T. Kurek
Tropy jeża na powierzchni przejścia dolnego – wyniki monitoringu wskazują, że gatunek wykorzystuje w Polsce głównie przejścia duże i średnie. Fot. Rafał T. Kurek
Podkop lisa pod ogrodzeniem autostradowym – często obserwowany przypadek, gdy siatka ogrodzenia nie jest zakopana pod powierzchnią gruntu. Fot. Rafał T. Kurek
Podkop lisa pod ogrodzeniem autostradowym – często obserwowany przypadek, gdy siatka ogrodzenia nie jest zakopana pod powierzchnią gruntu. Fot. Rafał T. Kurek
Podkop lisa pod ekranem na przejściu górnym – dolne krawędzie ekranów także wymagają zastosowania odpowiednich rozwiązań zabezpieczających przed podkopami. Fot. Rafał T. Kurek
Zimowy trop lisa zmierzającego do przepustu – pokrywa śnieżna ułatwia tropienie zwierząt, które (podobnie jak lis) korzystają z przejść w ciągu całego roku. Fot. Rafał T. Kurek
Zimowy trop lisa zmierzającego do przepustu – pokrywa śnieżna ułatwia tropienie zwierząt, które (podobnie jak lis) korzystają z przejść w ciągu całego roku. Fot. Rafał T. Kurek
Zimowy trop lisa zmierzającego do przepustu – pokrywa śnieżna ułatwia tropienie zwierząt, które (podobnie jak lis) korzystają z przejść w ciągu całego roku. Fot. Rafał T. Kurek
Zimowy trop lisa zmierzającego do przepustu – pokrywa śnieżna ułatwia tropienie zwierząt, które (podobnie jak lis) korzystają z przejść w ciągu całego roku. Fot. Rafał T. Kurek
Zimowy trop lisa zmierzającego do przepustu – pokrywa śnieżna ułatwia tropienie zwierząt, które (podobnie jak lis) korzystają z przejść w ciągu całego roku. Fot. Rafał T. Kurek
Liczne tropy kopytnych na dużym przejściu dolnym na przebiegu lokalnego szlaku migracji. Fot. Rafał T. Kurek
Ścieżka użytkowana przez stado dzików na dużym przejściu dolnym – zachowana ciągłość lokalnego szlaku migracji pod autostradą. Fot. Rafał T. Kurek
Pod mostami (także w ich otoczeniu) szlaki migracji często prowadzą w poprzek cieków, dlatego ważne jest zastosowanie umocnień skarp przyjaznych dla migrujących zwierząt. Fot. Rafał T. Kurek
Tropy jeleni i dzików na dużym przejściu dolnym na przebiegu lokalnych szlaków migracji. Fot. Rafał T. Kurek
Szlak migracyjny jeleni wzdłuż koryta cieku na powierzchni przejścia dolnego – pozostawianie skarp bez inwazyjnych umocnień sprzyja wykorzystaniu przejść przez ssaki kopytne. Fot. Rafał T. Kurek
Szlak migracyjny jeleni wzdłuż koryta cieku na powierzchni przejścia dolnego – pozostawianie skarp bez inwazyjnych umocnień sprzyja wykorzystaniu przejść przez ssaki kopytne. Fot. Rafał T. Kurek
Tropy jeleni i lisów na dużym przejściu dolnym zespolonym z drogą. Gruntowe pobocze drogi bez rowów ułatwia migracje kopytnych. Fot. Rafał T. Kurek
Szlak migracyjny dzików na dużym przejściu dolnym użytkowany regularnie przez lokalne osobniki, w trakcie migracji dobowych. Fot. Rafał T. Kurek
Szlak migracyjny jeleni i dzików na dużym przejściu dolnym użytkowany regularnie przez lokalne osobniki, w trakcie migracji dobowych. Fot. Rafał T. Kurek
Liczne tropy kopytnych na dużym przejściu dolnym na przebiegu lokalnego szlaku migracji. Fot. Rafał T. Kurek
Tropy lisów, zajęcy i saren na dużym przejściu dolnym – pas piaszczysty wykorzystywany jest w monitoringu do identyfikacji tropów. Fot. Rafał T. Kurek
Tropy lisów, zajęcy i saren na dużym przejściu dolnym – pas piaszczysty wykorzystywany jest w monitoringu do identyfikacji tropów. Fot. Rafał T. Kurek
Tropy lisów, zajęcy i saren na dużym przejściu dolnym – pas piaszczysty wykorzystywany jest w monitoringu do identyfikacji tropów. Fot. Rafał T. Kurek
Lokalny szlak migracji dzików wzdłuż koryta cieku na przejściu dolnym – przecięcie pasa piaszczystego. Fot. Rafał T. Kurek
Lokalny szlak migracji dzików wzdłuż koryta cieku na przejściu dolnym – przecięcie pasa piaszczystego. Fot. Rafał T. Kurek
Szlak migracyjny dzików w poprzek koryta cieku na powierzchni przejścia dolnego – pozostawianie skarp bez inwazyjnych umocnień sprzyja wykorzystaniu przejść przez ssaki kopytne. Fot. Rafał T. Kurek
Szlak migracyjny dzików w poprzek koryta cieku na powierzchni przejścia dolnego – pozostawianie skarp bez inwazyjnych umocnień sprzyja wykorzystaniu przejść przez ssaki kopytne. Fot. Rafał T. Kurek
Szlak migracyjny dzików na dużym przejściu dolnym użytkowany regularnie przez lokalne osobniki, w trakcie migracji dobowych. Fot. Rafał T. Kurek
Tropy jeleni zmierzające w kierunku dużego przejścia dolnego. Fot. Rafał T. Kurek
Tropy jeleni zmierzające w kierunku dużego przejścia dolnego. Fot. Rafał T. Kurek
Ślady buchtowania dzików w otoczeniu dużego przejścia dolnego. Fot. Rafał T. Kurek
Ścieżka użytkowana przez stado jeleni na powierzchni przejścia górnego – w przypadku dobrze zlokalizowanych przejść, w ciągu 2-3 lat utrwalają się zwykle szlaki użytkowane stale przez lokalne osobniki. Fot. Rafał T. Kurek
Ścieżka użytkowana przez stado jeleni na powierzchni przejścia górnego – w przypadku dobrze zlokalizowanych przejść, w ciągu 2-3 lat utrwalają się zwykle szlaki użytkowane stale przez lokalne osobniki. Fot. Rafał T. Kurek
Ścieżka użytkowana przez stado jeleni na powierzchni przejścia górnego – w przypadku dobrze zlokalizowanych przejść, w ciągu 2-3 lat utrwalają się zwykle szlaki użytkowane stale przez lokalne osobniki. Fot. Rafał T. Kurek
Tropy jeleni i dzików na powierzchni przejścia górnego – na pasie piaszczystym wykorzystywanym w monitoringu. Fot. Rafał T. Kurek
Szlaki migracyjne jeleni i dzików na powierzchni przejścia górnego – budowa przejścia umożliwiła zachowanie ciągłości szlaków i bezpieczne pokonywanie drogi ekspresowej. Fot. Rafał T. Kurek
Szlaki migracyjne jeleni i dzików na powierzchni przejścia górnego – budowa przejścia umożliwiła zachowanie ciągłości szlaków i bezpieczne pokonywanie drogi ekspresowej. Fot. Rafał T. Kurek
Szlaki migracyjne jeleni i dzików na powierzchni przejścia górnego – budowa przejścia umożliwiła zachowanie ciągłości szlaków i bezpieczne pokonywanie drogi ekspresowej. Fot. Rafał T. Kurek
Szlaki migracyjne jeleni i dzików na powierzchni przejścia górnego – budowa przejścia umożliwiła zachowanie ciągłości szlaków i bezpieczne pokonywanie drogi ekspresowej. Fot. Rafał T. Kurek
Ścieżka użytkowana przez jelenie, łącząca siedliska leśne z przejściem górnym. Fot. Rafał T. Kurek
Ślady aktywności stada dzików w bezpośrednim otoczeniu przejść górnych. Fot. Rafał T. Kurek
Ślady aktywności stada dzików w bezpośrednim otoczeniu przejść dolnych. Fot. Rafał T. Kurek
Tropy jeleni migrujących wzdłuż ogrodzeń ochronnych autostrady. Fot. Rafał T. Kurek
Szlaki migracyjne jeleni i dzików na powierzchni przejścia górnego – budowa przejścia umożliwiła zachowanie ciągłości szlaków i bezpieczne pokonywanie autostrady. Fot. Rafał T. Kurek
Szlaki migracyjne jeleni i dzików na powierzchni przejścia górnego – budowa przejścia umożliwiła zachowanie ciągłości szlaków i bezpieczne pokonywanie autostrady. Fot. Rafał T. Kurek
Szlaki migracyjne jeleni i dzików na powierzchni przejścia górnego – budowa przejścia umożliwiła zachowanie ciągłości szlaków i bezpieczne pokonywanie autostrady. Fot. Rafał T. Kurek
Szlaki migracyjne jeleni i dzików na powierzchni przejścia górnego – budowa przejścia umożliwiła zachowanie ciągłości szlaków i bezpieczne pokonywanie autostrady. Fot. Rafał T. Kurek
Zimowe tropy dzików i saren na powierzchni przejścia górnego – korzystna pokrywa śnieżna ułatwia identyfikację kierunków przemieszczania się zwierząt. Fot. Rafał T. Kurek
Ślady buchtowania dzików na powierzchni przejścia górnego – buchtowanie świadczy o akceptacji przejścia przez dziki. Fot. Rafał T. Kurek
Trop wilka na powierzchni dużego przejścia dolnego. Wilki stosunkowo często korzystają z przejść dolnych zlokalizowanych w granicach ich terytoriów oraz na przebiegu korytarzy migracji. Fot. Rafał T. Kurek
Trop wilka na powierzchni dużego przejścia dolnego. Wilki stosunkowo często korzystają z przejść dolnych zlokalizowanych w granicach ich terytoriów oraz na przebiegu korytarzy migracji. Fot. Rafał T. Kurek
Trop borsuka na powierzchni przejścia dolnego – gatunek często wykorzystuje przejścia dolne zlokalizowane w granicach terytoriów osobniczych. Fot. Rafał T. Kurek
Zimowe tropy dzików prowadzące w kierunku średniego przejścia dolnego – lokalne osobniki korzystają czasem z obiektów o małym świetle, jeśli są one korzystnie zlokalizowane na przebiegu tradycyjnych szlaków migracji. Fot. Rafał T. Kurek
Zimowe tropy zająca w kierunku średniego przejścia dolnego. Fot. Rafał T. Kurek
Ścieżka wydeptana przez ssaki kopytne wzdłuż ogrodzeń ochronnych, świadczy zwykle o przerwaniu przez drogę lokalnego szlaku migracji danego gatunku. Fot. Rafał T. Kurek
Ścieżka wydeptana przez ssaki kopytne wzdłuż ogrodzeń ochronnych, świadczy zwykle o przerwaniu przez drogę lokalnego szlaku migracji danego gatunku. Fot. Rafał T. Kurek
Ścieżka wydeptana przez ssaki kopytne wzdłuż ogrodzeń ochronnych, świadczy zwykle o przerwaniu przez drogę lokalnego szlaku migracji danego gatunku. Fot. Rafał T. Kurek
Ścieżka użytkowana przez stado jeleni na powierzchni przejścia górnego nad linią kolejową, która przerwała korytarz ekologiczny i lokalny szlak migracji. Fot. Rafał T. Kurek
Ścieżka użytkowana przez stado jeleni na powierzchni przejścia górnego nad linią kolejową, która przerwała korytarz ekologiczny i lokalny szlak migracji. Fot. Rafał T. Kurek
